شعرهای سهراب سپهری!
بفرمایید ادامه مطلب
تو مرا آزردی...
که خودم کوچ کنم از شهرت،
تو خیالت راحت!
میروم از قلبت،
میشوم دورترین خاطرات در شب هایت...
تو به من میخندی،
و به خود میگویی: باز می آید و می سوزد از این عشق ولی...
برنمیگردم، نه!
میروم آنجا که دلی بهر دلی تب دارد...
عشق زیباست و حرمت دارد...!
🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠🫠
تو مرا یاد کنی یا نکنی
باورت گر بشود گر نشود
حرفی نیست! اما...
نفسم میگیرد، در هوایی که نفس‌های تو نیست.
🥲🥲🥲🥲🥲🥲🥲🥲🥲🥲
زندگی خالی نیست
مهربانی هست، سیب هست، ایمان هست
آری تا شقایق هست... زندگی باید کرد!
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
من پر از نورم و شن
و پر از دار و درخت
پرم از راه، از پل، از رود، از موج
پرم از سایه برگی در آب
چه درونم تنهاست :)
🫶🏻🫶🏻🫶🏻🫶🏻🫶🏻🫶🏻🫶🏻🫶🏻🫶🏻🫶🏻
چه کسی میداند تو در پیله‌ی تنهایی خود تنهایی؟
چه کسی می داند که تو در حسرت یک روزنه در فردایی؟
پیله ات را بگشا، تو به اندازه‌ی پروانه شدن زیبایی...
🫀🫀🫀🫀🫀🫀🫀🫀🫀🫀
تا که مادر هست
قدر او باید گفت
کف پایش بوسید
پی شادیش رفت
بعد او دنیا نیست، بعد مادر جان نیست...
❤️🔥❤️🔥❤️🔥❤️🔥❤️🔥❤️🔥❤️🔥❤️🔥❤️🔥❤️🔥
صدا کن مرا
صدای تو خوب است
صدای تو سبزینه‌ی آن گیاه عجیبی است
که در انتهای صمیمیت حزن می روید.
❤️🩹❤️🩹❤️🩹❤️🩹❤️🩹❤️🩹❤️🩹❤️🩹❤️🩹❤️🩹
چه خیالی، چه خیالی!
خوب میدانم...
حوض نقاشی من بی ماهی است!
🫂🫂🫂🫂🫂🫂🫂🫂🫂🫂
آرزویم این است
آن چنان سیر بخندی
که ندانی غم چیست!
🐿️🐿️🐿️🐿️🐿️🐿️🐿️🐿️🐿️🐿️
من نمی دانم چرا می گویند: اسب حیوان نجیبی است، کبوتر زیباست،
و چرا در قفس هیچ کسی کرکس نیست!
گل شبدر چه کم از لاله‌ی قرمز دارد؟
چشم ها را باید شست
جور دیگر باید دید
واژه ها را باید شست...
🦥🦥🦥🦥🦥🦥🦥🦥🦥
زندگی رسم خویشاوندی است
زندگی بال و پری دارد با وسعت مرگ
پرسشی دارد اندازه‌ی عشق!
زندگی چیزی نیست که لب طاقچه‌ی عادت از یاد من و تو برود...
زندگی حس غریبی است که یک مرغ مهاجر دارد!
زندگی سوت قطاری است که در خواب پلی میپیچد.
زندگی مجذور آیینه است
زندگی گل به توان ابدیت
زندگی ضرب زمان در ضربان دل ماست
زندگی هندسه‌ی ساده و یکسان نفس هاست!
🦉🦉🦉🦉🦉🦉🦉🦉🦉🦉
هرکجا هستم باشم، آسمان مال من است
پنجره، فکر، هوا، عشق، زمین مال من است
چه اهمیت دارد...
گاه اگر می رویند قارچ های غربت!
🦚🦚🦚🦚🦚🦚🦚🦚🦚🦚
زندگی فهم نفهمیدن هاست
آسمان نور خدا، عشق سعادت با ماست
در نبندیم به نور
در نبندیم به آرامش پر مهر نسیم
زندگی رسم پذیرایی از تقدیر است!
🦜🦜🦜🦜🦜🦜🦜🦜🦜🦜
قایقی خواهم ساخت،
خواهم انداخت به آب.
پشت دریاها شهری است...
که در آن پنجره ها رو به تجلی باز است
بام ها جای کبوتر هایی است...
که به فواره‌ی هوش بشری مینگرند!
دست هر کودک ده ساله ی شهر...
شاخه ی معرفتی است!
مردم شهر به یک چینه چنان مینگرند
که به یک شعله، به یک خواب لطیف
خاک، موسیقی احساس تو را میشنود
و صدای پر مرغان اساطیر می آید در باد
پشت دریا شهری است...
که در آن وسعت خورشید
به اندازه‌ی چشمان سحر خیزان است!
شاعران وارث آب و خرد و روشنی اند.
پشت دریاها شهری ست...
قایقی باید ساخت!
🐦⬛🐦⬛🐦⬛🐦⬛🐦⬛🐦⬛🐦⬛🐦⬛🐦⬛🐦⬛
کار ما نیست شناسایی راز گل سرخ
کار ما شاید این است
که در افسون گل سرخ شناور باشیم!
🐲🐲🐲🐲🐲🐲🐲🐲🐲🐲
به سراغ من اگر می آیید
نرم و آهسته بیایید؛
مبادا که ترک بردارد...
چینی نازک تنهایی من :)
🐉🐉🐉🐉🐉🐉🐉🐉🐉🐉
هرکه با مرغ هوا دوست شود
خوابش آرام‌ترین خواب جهان خواهد بود!
🦭🦭🦭🦭🦭🦭🦭🦭🦭🦭
در دل من چیزی است مثل یک بیشه ی نور،
مثل خواب دم صبح،
و چنان بی تابم که دلم می‌خواهد
بدوم تا ته دشت، بروم تا سر کوه
دورها آوایی است که مرا می‌خواند.
🐟🐟🐟🐟🐟🐟🐟🐟🐟🐟
کنار تو تنها تر شده ام
از تو تا اوج تو، زندگی من گسترده است
از من تا من تو گسترده ای
با تو برخوردم
به راز پرستش پیوستم
از تو به راه افتادم
به جلوه ی رنج رسیدم
و با این همه ای شفاف
و با این همه ای شگرف
مرا راهی از تو به در نیست
زمین باران را صدا می زند...
من تو را :)))
🐠🐠🐠🐠🐠🐠🐠🐠🐠🐠
لایک و کامنت فراموش نشه 🫶🏻